ξυλοπία

(xylopia). Δικοτυλήδονο φυτό της οικογένειας των ανονιδών, με περίπου 60 είδη που ζουν στις τροπικές ζώνες του κόσμου. Οι ξ. είναι δέντρα ή θάμνοι αειθαλείς, με φύλλα ακέραια και επαλλάσσοντα. Τα άνθη του μασχαλιαία, μονήρη ή κατά δέσμες με κάλυκα με 3 σέπαλα στη βάση. Στους δύο σπονδύλους 6 πέταλα που τα 3 εξωτερικά είναι παχιά και μακριά, τριγωνικά προς τα πάνω, και τα εσωτερικά γραμμοειδή και κοίλα στη βάση. Πολλοί στήμονες φυτρώνουν από τα εξωτερικά τοιχώματα της κοίλης ανθοδόχης, και πολλοί ύπεροι με ωοθήκες μέσα στην κοιλότητα της ανθοδόχης και με πολλούς σπερματοβλάστες σε δύο κάθετες σειρές. Καρπός σύνθετος από ράγες και σπέρματα με άφθονο ενδοσπέρμιο. Τα φυτά αυτά καλλιεργούνται για τον αρωματικό τους καρπό και το γλυκό φλοιό τους. Πολλαπλασιάζονται με σπορά μόλις γίνει η ωρίμανση. Τα φυτάρια μεταφυτεύονται σε γλάστρες έως ότου αποκτήσουν κατάλληλο μέγεθος. Προτιμούν γη ελαφρά γόνιμη και καλά στραγγιζόμενη. Ο εμβολιασμός τους για την ποθητή ποικιλία γίνεται συνήθως με ενοφθαλμισμό αλλά και με μοσχεύματα. Αξιολογότερα είδη είναι ξ. η αιθιοπική, ξ. η μεγανθής, ιθαγενής της Νότιας Αμερικής, ξ. η θαμνώδης, ιθαγενής της Βραζιλίας, ξ. η κοχλιώδης, ξ. η αρωματική. Ασιατική καταγωγή έχουν τα είδη ξ. η αμβλύφυλλη και η ξ. η μελανωπή, δέντρο της Σρι Λάνκα.